Interpretacja horoskopu

Skrótowo przedstawione tutaj podstawowe kategorie astrologiczne stanowiły materiał do syntezy interpretacyjnej. Nie była to sztuka łatwa. W XVI wieku na Uniwersytecie Jagiellońskim program nauczania w katedrze astrologii obejmował cztery lata. W niniejszej książce tylko bardzo pobieżnie można scharakteryzować niektóre elementy owej syntezy.

Horoskop światawedług Firmicusa Maternusa- drzeworyt, XVIw.

Punktem wyjścia do interpretacji było obliczenie horoskopu, czyli mapy nieba w momencie „narodzin” jakiegoś wydarzenia. W zależności od tego, co było tym wydarzeniem, rozróżniano kilka działów astrologii. Astrologia natalna za punkt wyjścia brała moment pierwszego oddechu nowo narodzonego. Astrologia pytaniowa – moment postawienia astrologowi jakiegoś pytania; astrologia wydarzeniowa – początek jakiegokolwiek wydarzenia, którego przebieg zamierzano prześledzić; astrologia powszechna – początek roku i kwartałów, zaćmienia i inne zjawiska niebieskie, które miały znaczenie uniwersalne dla wszystkich bytów ziemskich, itd. Oczywiście największe znaczenie miała astrologia natalna, której zadaniem było zajmowanie się charakterem i losami poszczególnych ludzi. Nie należy jednak zapominać, że kategorie astrologiczne były tak ogólne, że umożliwiały opis każdego wydarzenia, które miało określony w czasie początek. Za każdym jednak razem język i sposoby interpretacji były modyfikowane stosownie do natury zjawiska. Czasem tego rodzaju różnice wykorzystywali przeciwnicy astrologii, aby wykazać, jak niewiele warte są tego rodzaju prognozy. Wilhelm z Modeny rozesłał zawiadomienia do trzech astrologów włoskich o urodzeniu się na jego dworze „następcy imienia”. Ale jako godzinę urodzenia podał moment oźrebienia się swojej klaczy. Astrologowie sądząc, że opracowują horoskop dla książęcego syna, odpowiednio sporządzili interpretacje, a jeden z nich przepowiedział rzekomemu książątku, że w 24 roku życia zostanie generałem. To więc, dla kogo lub dla czego zostaje sporządzony horoskop, stanowiło dodatkowa informację, jakiej potrzebował astrolog do interpretacji. Od tego musiał on uzależnić wybór, na jaki język przetłumaczy on dane zawarte w horoskopowej mapie nieba. Jeśli horoskop przeznaczony był dla człowieka, to język opisywał cechy charakteru i wydarzenia typowe dla ludzkich losów. Oczywiście i tutaj astrolog potrzebował dodatkowych informacji, dotyczących na przykład płci, rasy i warstwy społecznej, do której właściciel horoskopu należy. Wszystkie te czynniki miały bowiem modyfikować działanie gwiazd na losy człowieka i jego charakter, tak że np. odmienne były koleje życia chłopa i księcia urodzonych w tym samym czasie i w tym samym miejscu.