Domy astrologiczne – Tadeusz Doktór: Spotkania z Astrologią

Domy astrologiczne, podobnie jak znaki zodiaku, są czynnikiem ukierunkowującym działanie planet. Przesuwanie się planet przez znaki zodiaku wiąże się z ich ruchem na tle ekliptyki, natomiast pozycja planet w domach związana jest z ruchem Ziemi wokół własnej osi.

Ziemia dopełnia swój obrót w ciągu 24 godzin, a planety w tym samym czasie przesuwają się przez wszystkie domy. Jest to więc ten element astrologicznej mapy nieba, który zmienia się najszybciej. Planeta znajduje się w jednym z dwunastu domów około dwóch godzin, natomiast ze względu na jej ruch w paśmie ekliptyki pozostaje w jednym znaku zodiaku o wiele dłużej (Słońce przez miesiąc). Właśnie dlatego punkt, od którego rozpoczyna się rachubę domów, określono grecką nazwą horoskopos, czyli „pokazujący godzinę”. Określenie to dopiero później zaczęło obejmować całą astrologiczną mapę nieba, w której punkt ten pełnił chyba najbardziej istotną rolę.

W dyskusjach na temat prawdziwości twierdzeń astrologii jej zwolennicy często powoływali się na fakt, że nawet drobna różnica w czasie urodzenia zmienia już kształt astrologicznej mapy nieba, powodując w ten sposób m.in. zróżnicowane losy bliźniąt. Punkt ten zwano również z łacińska ascendentem; wyznaczał on to miejsce na kole zodiaku, które ukazuje się właśnie nad horyzontem. Punkt ekliptyki znajdujący się w tym momencie najwyżej nad horyzontem nazwano medium coeli, czyli środek nieba. Oba te punkty wraz z ich symetrycznymi odpowiednikami – descendentem, czyli punktem zachodzącym, oraz immum coeli, czyli punktem ekliptyki znajdującym się najniżej „pod” horyzontem – stały się podstawą do najstarszego podziału na domy. 

W starożytności znany był jeszcze podział na osiem domów, obecnie zaś stosowany jest powszechnie system podziału na dwanaście. Co do samego sposobu podziału istnieją pewne rozbieżności poglądów. Najstarszym z tych sposobów jest prosty podział na dwanaście różnych części po trzydzieści stopni każda. Wraz z rozwojem trygonometrii sferycznej zaczęto proponować inne systemy podziału. Do dzisiaj nie ma w tej sprawie zgodności, choć na ogół używa się podziału na dwanaście nierównych części. Nadal jednak najważniejsze są domy wyznaczane przez cztery omówione wyżej punkty horoskopowej mapy nieba.

Te cztery spośród dwunastu domów horoskopu symbolizują najbardziej podstawowe sfery doświadczeń w życiu człowieka. Ascendent symbolizuje doświadczenia związane z ciałem jako fundamentem, na którym rozwija się osobowość; immum coeli (czwarty w kolejności dwunastu domów) – doświadczenia związane z okresem niesamodzielności i przebywania pod opieką rodziców; descendent (dom siódmy) – doświadczenia związane z równorzędnymi relacjami międzyludzkimi, a więc przede wszystkim z małżeństwem i wszelkimi związkami partnerskimi i kooperacyjnymi; medium coeli (dom dziesiąty) – doświadczenia związane z miejscem w społeczeństwie i pozycją zawodową. Te cztery „naroża” horoskopu są zarazem miejscami, gdzie planety, a zwłaszcza planety wschodzące lub znajdujące się w zenicie, działają najsilniej.

A oto podstawowy zestaw znaczeń związanych kolejno ze wszystkimi domami astrologicznymi:

Dom I – Konstytucja fizyczna, temperament, budowa i wygląd ciała.

Dom II – Sposób zarobkowania i jego efekty.

Dom III – Rodzeństwo, środowisko szkolne i nawyki stamtąd wyniesione.

Dom IV – Rodzice i to, co się po nich dziedziczy (nie tylko w sensie materialnym), mieszkanie i wszelkie inne nieruchomości.

Dom V – Produktywność biologiczna (dzieci) i psychiczna (twórczość, dążenia, inicjatywa, przedsiębiorczość).

Dom VI – Choroby i doświadczenia związane z pielęgnacją i posługą.

Dom VII – Małżeństwo i wszelkie rodzaje równorzędnej współpracy z innymi ludźmi.

Dom VIII – Śmierć oraz doświadczenia i przeświadczenia z nią związane.

Dom IX – Podróże umysłowe (rozszerzanie horyzontów światopoglądowych) i fizyczne.

Dom X – Stanowisko w społeczeństwie, kariera zawodowa, reputacja.

Dom XI – Przyjaciele i mistrzowie.

Dom XII – Ograniczenia, utrudnienia i wyrzeczenia z konieczności bądź wyboru.